2100 ஆம் ஆண்டுக்குள் புவி வெப்பமயமாதல் 2.7°C ஐ நோக்கி முன்னேறி வரும் நிலையில், ஒரு புதிய மற்றும் பெரும் முரண்பாடு தலைதூக்கியுள்ளது. கார்பன் வெளியேற்றத்தைக் குறைக்க (decarbonize) வேண்டிய அறிவியல் அவசரம் முன்பை விட வலுவாக உள்ளது. ஆனால், அதே வேளையில், சுற்றுச்சூழல் விரோதப் பேச்சுக்கள் – குறிப்பாக மேற்குலக நாடுகளில் – அரசியல் ரீதியாகப் பெரும் தாக்கத்தைப் பெற்று வருகின்றன.
அமெரிக்கா முதல் இங்கிலாந்து வரையிலும், ஐரோப்பா முழுவதிலும், ஜனரஞ்சக (populist) அரசியல் இயக்கங்கள், பருவநிலை மாற்றத்தால் மக்கள் உணரும் சோர்வை (climate fatigue) ஒரு ஆயுதமாகப் பயன்படுத்துகின்றன. நிகர பூஜ்ஜிய இலக்குகள் (net-zero targets), சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு மற்றும் மாசுக்கட்டுப்பாடு தொடர்பான கொள்கைகள், ‘பணக்காரர்களின் நிகழ்ச்சி நிரல்கள்’ அல்லது ‘மேல்தட்டு மக்களின் சதி’ என முத்திரை குத்தப்பட்டுத் தாக்கப்படுகின்றன.
ஆனால், வேடிக்கையான முரண்பாடு என்னவென்றால், பல சுற்றுச்சூழல் விரோத அரசியல்வாதிகள்கூடத் தங்களைச் சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர்கள் என்று கூறிக்கொள்வதுதான். உதாரணமாக, அமெரிக்க அதிபர் டொனால்ட் டிரம்ப், பருவநிலை தொடர்பான பல பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகளைக் கைவிட்ட பிறகும், 2024 ஆம் ஆண்டு தேர்தல் பரப்புரையில் “உண்மையிலேயே சுத்தமான காற்றும் சுத்தமான நீரும்” வேண்டும் என்று வாக்காளர்களிடம் கூறினார். இந்தக் கூற்றில் உள்ள முரண்பாட்டைப் பருவநிலை மாற்ற ஆய்வாளர்கள் கவனிக்காமல் இல்லை.
அமெரிக்காவில் ஜி.ஓ.பி (GOP – குடியரசுக் கட்சி), இங்கிலாந்தில் ரிஃபார்ம் யூகே (Reform UK), ஜெர்மனியின் அஃப்டி (AfD), மற்றும் பிரான்சின் நேஷனல் ராலி (National Rally) போன்ற கட்சிகள், சுற்றுச்சூழல் குறித்த சந்தேகத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒரு தளத்தை உருவாக்கியுள்ளன. சுட்டெரிக்கும் வெப்பம், சீரற்ற மழைப்பொழிவு, உயிரினங்களின் அழிவு போன்ற பருவநிலை சீர்கேடுகளின் நிதர்சனமான யதார்த்தத்தை புறக்கணிக்க முடியாது. மக்கள் தங்கள் அன்றாட வாழ்வில் பருவநிலை மாற்றத்தின் நேரடித் தாக்கத்தை அனுபவித்து வருகின்றனர்.
அறிவியல் வெளிப்படுத்தும் நம்பிக்கை
இதற்கிடையில், பருவநிலை அறிவியல் ஒரு முரண்பாடான உண்மையை வெளிப்படுத்துகிறது: மனிதகுலம் மோசமான சூழ்நிலையை (RCP – Representative Concentration Pathway 8.5) தவிர்ப்பதற்குப் போதுமான முன்னேற்றத்தைச் சாதித்துள்ளது. அதாவது, கட்டுப்பாடற்ற வெப்பமயமாதல் என்ற அபாயகரமான நிலையில் இருந்து நாம் தப்பித்துவிட்டோம்.
தற்போது, நூற்றாண்டு இறுதிக்குள் சுமார் 2.7°C வெப்பமயமாதல் என்ற பாதையில் நாம் இருக்கிறோம். இதுவும் ஆபத்தானதே என்றாலும், முன்னர் கணிக்கப்பட்டதை விட இது மிகச் சிறந்த நிலை. புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றல்களின் எழுச்சி, ஒன் எர்த் கிளைமேட் மாடல் (One Earth Climate Model) போன்ற கார்பன் குறைப்பு வழிமுறைகள், மற்றும் அமெரிக்கா, ஐரோப்பிய ஒன்றியம், ஏன் சீனா போன்ற நாடுகளிலும் மாறிவரும் எரிசக்திப் போக்குகள் ஆகியவை இந்த முன்னேற்றத்திற்குக் காரணம்.
Also Read : அதிர்ச்சித் தகவல்! சென்னை உள்ளிட்ட தென் மாநில நகரங்கள் மூழ்கும் அபாயம் – சென்னை தரமணியின் நிலை..?
சீனா, மேற்குலக ஜனரஞ்சக அரசியல்வாதிகளால் அடிக்கடி பருவநிலை மாற்றத்தில் பின்தங்கிய நாடு என்று விமர்சிக்கப்பட்டாலும், அது பெரிய அளவில் முன்னேற்றங்களைச் செய்துள்ளது. உலகின் மிகப்பெரிய கார்பன் வெளியேற்றும் நாடாக சீனா இருந்தாலும், 2024 இல் அதன் வெளியேற்ற அளவு முதல் முறையாகக் குறைந்துள்ளது.
ஆசியா மற்றும் ஆப்பிரிக்காவில், சுற்றுச்சூழல்வாதம் என்பது கொள்கையை விட வாழ்வதற்கான போராட்டமாகவே பார்க்கப்படுகிறது. அதிகரித்து வரும் வெப்பநிலை, நீர் பற்றாக்குறை, உணவுப் பாதுகாப்பின்மை ஆகியவை ஒரு புதிய வகையான “மேற்கு அல்லாத சுற்றுச்சூழல்வாதத்தை” (post-western environmentalism) உருவாக்குகின்றன. இது உயிர் வாழ்வதற்கான அத்தியாவசியத் தேவைகளில் இருந்து எழுகிறது.
இந்தியாவின் நிலை மற்றும் சவால்கள்
இந்த உலகளாவிய சூழலில், இந்தியா தனது தனித்துவமான சவால்களையும், பங்களிப்பையும் கொண்டுள்ளது. ஒருபுறம், இந்தியா வேகமாக வளர்ந்து வரும் ஒரு பொருளாதார சக்தி என்பதால், அதன் ஆற்றல் தேவைகள் அதிகம். இதனால் கார்பன் வெளியேற்றம் கணிசமாக உள்ளது.
ஆனால், மறுபுறம், பருவநிலை மாற்றத்தின் நேரடித் தாக்கங்களான, கடுமையான வெப்ப அலைகள், கணிக்க முடியாத மழைப்பொழிவு, வெள்ளம் மற்றும் வறட்சி ஆகியவற்றை இந்தியர்கள் நேரடியாக அனுபவித்து வருகின்றனர். இதனால், இந்தியாவில் சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு என்பது கொள்கை ரீதியானதாக மட்டுமின்றி, மக்களின் அன்றாட வாழ்வாதாரப் பிரச்சினையாகவும் உள்ளது.
இந்தியா, சூரிய ஆற்றல் (solar energy) மற்றும் புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றல் ஆதாரங்களில் (renewable energy sources) உலகிலேயே வேகமாக முன்னேறி வரும் நாடுகளில் ஒன்றாகும். இந்தியாவின் தேசிய சூரிய சக்தி இயக்கம் (National Solar Mission) போன்ற முயற்சிகள் உலக அளவில் பாராட்டப்பட்டுள்ளன. மின்சார வாகனங்களின் பயன்பாட்டை அதிகரிப்பதிலும், காட்டுப் பரப்பை அதிகரிப்பதிலும் இந்தியா குறிப்பிடத்தக்க முயற்சிகளை மேற்கொண்டு வருகிறது.
இருப்பினும், இந்தியா போன்ற வளர்ந்து வரும் நாடுகளுக்கு, வளர்ச்சி மற்றும் சுற்றுச்சூழலைப் பாதுகாப்பது என்பது ஒரு சமநிலைப்படுத்தும் சவாலாகவே உள்ளது. தொழில்மயமாக்கல் மற்றும் குறைந்த கார்பன் பொருளாதாரம் ஆகிய இரண்டையும் ஒரே நேரத்தில் முன்னெடுத்துச் செல்ல வேண்டிய கட்டாயத்தில் இந்தியா உள்ளது.
பருவநிலை நடவடிக்கை அழிந்துவிடுமா?
பருவநிலை நடவடிக்கை அழிந்துவிடுமா? என்றால், இன்னும் இல்லை. கார்பன் வெளியேற்றம் ஒரு சமநிலையை அடைந்துள்ளது. புதிய மின்சார உற்பத்தியில், சூரிய மற்றும் காற்றாலை ஆற்றல் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன. மின்சார வாகனங்கள் (EVs) மற்றும் ஹீட் பம்புகள் (heat pumps) வேகமாகப் பிரபலமடைந்து வருகின்றன.
ஐரோப்பா ஏற்கனவே 1990 ஆம் ஆண்டு அளவை விட 37% கார்பன் வெளியேற்றத்தைக் குறைத்துள்ளது, அதே நேரத்தில் அதன் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி (GDP) 68% அதிகரித்துள்ளது. அமெரிக்காவும் ஆஸ்திரேலியாவும் கூட குறிப்பிடத்தக்க முன்னேற்றத்தைக் காட்டி வருகின்றன.
ஒரு உலகளாவிய சவால்
எஞ்சியிருப்பது ஒரு உலகளாவிய முரண்பாடுதான்: அரசியல் மறுப்பு அதிகரித்துக்கொண்டே இருக்கிறது, அதே நேரத்தில் புவியியல் யதார்த்தம் (physical reality) வேகமாகச் செயல்படுகிறது. சுற்றுச்சூழல் விரோதப் பேச்சுக்கள், சித்தாந்த முரண்பாடுகள் மற்றும் சொல்லாடல் தந்திரங்கள் நிறைந்திருந்தாலும், அவை பருவநிலை இயற்பியலுக்கு ஈடாகாது.
நாம் தடுக்கும் ஒவ்வொரு டிகிரி வெப்பமும் முக்கியம். 1.5°C என்ற இலக்கை நாம் அடைய முடியாமல் போகலாம், ஆனால் நாம் இன்னும் முயற்சி செய்ய வேண்டும். ஏனென்றால், பருவநிலையின் எதிர்காலம் இன்னும் எழுதப்படவில்லை. அதை எழுதும் பேனா நம் கைகளில் உள்ளது. நமது அரசியல் தலைவர்கள் இந்த யதார்த்தத்தைப் புரிந்துகொண்டு, விஞ்ஞானிகளின் குரலுக்குச் செவிசாய்த்து, புவியின் எதிர்காலத்திற்காக ஒன்றிணைந்து செயல்பட வேண்டிய காலம் இது.
Image Source : Getty Image.
Subscribe to our channels on YouTube & Telegram & 
Tamilnadu &