மாணவர்களின் எதிர்காலத்தை உருவாக்கும் ஆசிரியர்கள்… இப்போது அடக்குமுறையின் இலக்கா?

திருவள்ளூர் மாவட்டத்தில் அண்மையில் நடந்ததொரு நிகழ்வு தமிழ்நாட்டின் கல்விச் சூழலை புரட்டிப்போட்டுள்ளது. திருத்தணியில் உள்ள அரசு ஆண்கள் மேல்நிலைப் பள்ளிக்கு சென்று ஆய்வு செய்த மாவட்ட ஆட்சியர் பிரதாப், மாணவர்களின் தேர்ச்சி சதவிகிதம் குறைவாக இருப்பதை காரணமாக்கி, ஆசிரியர்களிடம் கடுமையான முறையில் நடந்துகொண்டு, அவர்களை திட்டிய வீடியோ காட்சிகள் வெளியாகியுள்ளன.

இந்தச் சம்பவம் தமிழ்நாட்டு ஆசிரியர்களிடையே மன உளைச்சலையும், வேதனையையும் ஏற்படுத்தி உள்ளதோடு, ஒரு பெரிய கேள்வியையும் எழுப்புகிறது: “ஒரு ஆசிரியரின் உழைப்பை தேர்ச்சி சதவீதத்தின் அடிப்படையில் மட்டுமே மதிக்க முடியுமா?” என்பதுதான் அது.

Also Read : ஈகோ யுத்தத்தால் பாழாகும் லட்சக்கணக்கான மாணவர்களின் எதிர்காலம்! மோடி அரசு மீது பழிபோட்டுவிட்டு தப்பிக்கப்பார்க்கும் ஸ்டாலின் அரசு!

ஒரு மாணவனின் தேர்ச்சி என்பது பல காரணிகளால் நிர்ணயிக்கப்படுகிறது. மாணவரது குடும்பத்தின் பொருளாதாரப் பின்னணி, பெற்றோர் கல்வித்தரம், தனிப்பட்ட மனநிலை, சமூக அழுத்தங்கள், மற்றும் பாடநெறியின் சிக்கலான தன்மை என அனைத்தும் ஒன்றாக இணைந்தே தேர்ச்சி சதவிகிதத்தை தீர்மானிக்கின்றன. ஆனால் தேர்ச்சி விகிதம் குறைந்தால் அதற்கான அனைத்து பொறுப்பும் ஆசிரியர் மீதே திணிக்கப்படுகிறது. இது கல்வித் துறையில் உள்ள விரிவான சிக்கல்களை மறைக்க முயற்சி செய்யும் “வரம்பற்ற அதிகாரப் பாவம்” என்றே கருதப்படுகிறது.

இன்றைய பள்ளிகளில் ஒரு ஆசிரியரின் பணி என்பது கற்பிப்பது மட்டுமல்ல. அவர்களுக்கு EMIS பதிவுகள், மாணவர் சரணாலயத் தகவல்கள், நடுநிலைப் பாடசாலைக் கண்காணிப்பு அறிக்கைகள், நடமாட்டச் சான்றுகள் மற்றும் ஒவ்வொரு வாரமும் மாற்றப்படும் வகுப்பறை அறிக்கைகள் என எண்ணற்ற நிர்வாகப் பணிகள் தரப்பட்டுள்ளன. அதே நேரத்தில், கல்வித் தரம் குறையாமல் இருக்க வேண்டிய கட்டாயமும் மேல்நோக்கிப் போய்கொண்டிருக்கிறது. இதுபோன்ற சூழலில் தேர்ச்சி சதவிகிதம் குறைந்ததற்கு முழுமையான காரணம் ஆசிரியர்களே எனக் கூறுவது எந்த அளவு நியாயமானது?

திருத்தணியில் உள்ள அரசு ஆண்கள் மேல்நிலைப் பள்ளியில் +2 வகுப்பில் 300 மாணவர்களும், +1 வகுப்பில் 350 மாணவர்களும் பயில்கின்றனர். பதின் பருவ ஆண் பிள்ளைகளை அவர்களது போக்கிலேயே சென்று கட்டுப்படுத்துவது என்பது எவரெஸ்ட் சிகரம் ஏறுவதற்கு ஒப்பானது.

அப்படிப்பட்ட நிலையில், மாவட்ட ஆட்சியர் பிரதாப், தலைமை ஆசிரியர் மற்றும் ஆசிரியர்களிடம் மிகவும் கடுமையாகவும், அவமரியாதையுடனும் நடந்துகொண்டதாக ஆசிரியர்கள் வேதனைப்படுகின்றனர். அனைவரது மத்தியிலும் “நீ, வா, போ” என ஆட்காட்டி விரலை நீட்டி மிரட்டல் தொனியில் பேசுவதும், “நீ ஆசிரியராவே இருக்க லாயக்கல்ல” என தலைமை ஆசிரியர் மற்றும் ஆசிரியர்களை எல்லை மீறி பேசுவதும், அவர்களது தன்மானத்தையே கேள்விக்குள்ளாக்கும் செயல்.

ஒரு ஆசிரியரை, பொதுமக்கள், மாணவர்கள் மற்றும் ஊடகங்கள் முன்னிலையில் திட்டுவது, எந்தக் கட்டுப்பாடும் இல்லாத அதிகாரப் பாவமாகத்தான் கருதப்படுகிறது. ஆசிரியர்கள் தவறிழைத்திருந்தால், அவர்களை தலைமை ஆசிரியர் அலுவலகத்துக்கு அழைத்து கண்டிக்கலாம். அல்லது, சம்பந்தப்பட்ட ஆசிரியருக்கு கண்டனக் குறிப்பை வழங்கலாம். அதைவிடுத்து மிரட்டும் உடல்மொழியுடன், ஏக வசனத்தில் பேசுவது ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதது.

ஆசிரியர்களிடம் மாவட்ட ஆட்சியர் நடந்துகொண்ட விதத்தை மாணவர்களும் கவனித்துள்ளார்கள். இது, அவர்களின் கற்றல் சூழல், ஆசிரியர் மீதான நம்பிக்கை – மரியாதை, கல்விக்கான ஈடுபாடு ஆகியவற்றையும் பாதிக்கலாம். அதைவிட, மாவட்ட ஆட்சியரின் நடவடிக்கை, கல்வித் துறையையே கீழ்த்தரமாக காட்டும் விளைவையும் ஏற்படுத்துகிறது.

Also Read : விவசாயிகள் வறட்சியை எதிர்கொள்வதற்கான புதிய அறிவியல் புரட்சி! வேளாண்துறையை கட்டி ஆளப்போகும் நவீன தொழில்நுட்பம்!

நம்பிக்கையுடன் போராடிக்கொண்டிருக்கும் அரசுப் பள்ளி ஆசிரியர்களின் உற்சாகத்தையும், மாணவர்களின் எதிர்காலத்தையும் பறிக்கும் செயல்தான் இது. ஆட்சியர் பிரதாப்பின் நடவடிக்கைகள் “அதிகாரத்திற்கு முன் ஒருவர் எதையும் எதிர்க்கக் கூடாது” என்ற தவறான சமூக ஒழுக்கத்தை ஏற்படுத்தும் அபாயமும் உள்ளது.

மாவட்ட ஆட்சியர் பிரதாப், யுபிஎஸ்சி தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்று வந்திருக்கலாம். ஆனால், TRB மற்றும் தகுதித் தேர்வுகள் மூலம் தேர்ந்தெடுக்கப்படும் ஆசிரியர்கள் கல்வி முறையின் ஒட்டுமொத்த முதுகெலும்பு. ஒருவரைத் திட்டுவதற்கு முன், அவரும் ஒரேபோல கடினமான தேர்வுகள் மூலம் வந்தவர் என்பதை மறந்து விடக்கூடாது.

ஆசிரியர் – “தொழிலின் தூண்முடி” என்று போற்றப்படுபவர். அதாவது, எந்த ஒரு தொழிலிலோ அல்லது பணியிலோ இருப்பவர்கள், அதில் வெற்றி பெறுபவர்கள், முதலில் ஒரு ஆசிரியரால் பயிற்சி பெறுவார்கள். எனவே அனைத்து தொழில்களையும் உருவாக்கும் அடித்தள சக்தி ஆசிரியரிடமே இருக்கிறது. அத்தகைய ஆசிரியர்களைத்தான் தன்மானம் சிதைக்கும் அளவுக்கு மாவட்ட ஆட்சியர் பிரதாப் பேசியுள்ளார்.

இதற்கு ஆசிரியர்கள் சங்கங்கள் மத்தியில் பரவலாக எதிர்ப்பு எழுந்த நிலையில், ஜாக்டோ ஜியோ அமைப்பு எடுத்த முடிவின்படி திங்கள் கிழமையில் இருந்து ஆசிரியர்கள் கருப்பு பேட்ஜ் அணிந்து பணிக்கு சென்றனர். இதையடுத்து, ஜாக்டோ ஜியோ கூட்டமைப்பினர் உள்பட பல்வேறு சங்க நிர்வாகிகளை அழைத்து மாவட்ட ஆட்சியர் பிரதாப் பேச்சுவார்த்தை நடத்திய நிலையில் வருத்தமும் தெரிவித்துள்ளார். இதன் அடிப்படையில் போராட்டத்தை கைவிடுவதாக சங்க நிர்வாகிகள் முடிவு செய்துள்ளனர்.

இந்நிலையில், தேர்ச்சி சதவீதம் என்பது ஒரு தரவுக்கோவை, ஆசிரியர் உழைப்பு என்பது ஒரு மனிதநேயப் பணிக்கோவை. இரண்டு வேறுபட்ட கோணங்களை ஒன்றாகக் கலப்பதன் விளைவு — ஆசிரியரின் உழைப்பையும், மாணவனின் வளர்ச்சியையும் பாதிக்கும். மகாத்மா காந்தி, “ஒரு ஆசிரியரை வணங்காத சமூகத்திற்கு எந்த முன்னேற்றமும் கிடையாது” என்று கூறியுள்ளார்.

Also Read : ஆண்களுக்கும் கருத்தடை மாத்திரை: எதிர்பாராத திருப்பம்! கியர் மாறும் குடும்பக் கட்டுப்பாடு!

ஒரு ஆசிரியர் ஒரு மாணவனை தேர்ச்சி பெற வைப்பதற்காக செய்யும் உழைப்பு — நேரம், பொறுமை, நம்பிக்கை, உற்சாகம், வழிகாட்டல், மனோதத்துவம், சில நேரங்களில் குடும்பத்துடன் பேசுதல், வீடு தேடி செல்வது, தனிப்பட்ட கவனம் போன்றவை மனிதநேய பணிகளின் தொகுப்பாகும். இன்று தமிழ்நாட்டில் பள்ளிக்கல்வி நிர்வாகம் ஆசிரியரை திட்டுவதையே சாதனையாக கருதத் தொடங்கியுள்ளது.

திருத்தணியில் நடந்தது போன்ற சம்பவங்கள் வெளியாகும் போதெல்லாம், சமூக ஊடகங்களில் ஆசிரியர்கள் தூற்றப்படுகிறார்கள். கடந்த வருடம் திருநெல்வேலியில் ஒரு ஆசிரியையை மாவட்ட கல்வி அதிகாரி அவமரியாதை செய்தபோது மாணவர்கள் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டதை பள்ளிக் கல்வி நிர்வாகம் ஒதுக்கித் தள்ளியது. அதேபோல், ஒருசில ஆசிரியர்கள் தற்கொலைக்கு தள்ளப்பட்ட சம்பவங்கள் கூட மௌனமாகக் கடந்து விட்டன. இந்த அமைதி — சமூகத்தின் அனாசக பரிபாகத்தைக் காட்டுகிறது.

இணையத்தில் வெளியாகியுள்ள அந்த வீடியோ, கல்வி நிர்வாகத்தின் வெறும் புலம்பலாக மட்டுமல்ல, ஒரு அதிகாரத் தொல்லையின் ஆதாரமாக பார்க்கப்பட வேண்டியது. தேர்ச்சி சதவிகிதம் குறைவாக இருந்தால் அதை மேம்படுத்த வேண்டியது நிர்வாகத்தின் கடமை. ஆனால், அதற்கான தீர்வு ஆசிரியரை திட்டுவது அல்ல, ஆதரிப்பது தான்.

தமிழ்நாடு அரசு உடனடியாகச் செய்ய வேண்டியது:

• இத்தகைய சம்பவங்களுக்கு கட்டுப்பாடு விதிக்க வேண்டும்.
• ஆய்வுகளில் மனிதநேய ஒழுங்கமைப்புகளை வழங்க வேண்டும்.
• ஆசிரியர்கள் மீது நிர்வாக அடக்குமுறையை தவிர்க்கக் கடுமையான வழிகாட்டு நெறிமுறைகளை கொண்டுவர வேண்டும்.

ஒரு ஆசிரியரை திட்டுவது — நூற்றுக்கணக்கான மாணவர்களின் எதிர்காலத்தைத் திட்டுவதைப்போலே ஆகும்! பள்ளிக்கல்வி என்பது பல்வேறு சமூக அடுக்குகளின் பிரதிபலிப்பாகும். ஆசிரியர்கள், பெற்றோர், மாணவர்கள், அரசு, நிர்வாகம் என பலரின் பங்களிப்புகள் ஒன்றிணைந்தால்தான் கல்வி சீராக இயங்கும். அந்தச் சங்கிலியில் ஒன்றை மட்டும் குறை கூறி நிர்வாகச் செயல்பாடுகளை நடத்த எத்தனிப்பது, நீதிமற்ற செயல்.

கட்டுரையாளர் : அம்மா கோபி, மூத்த ஊடகவியலாளர்.

Subscribe to our channels on  YouTube  & Telegram &  Tamilnadu  &  Pondicherry