நாட்டின் தேசிய விளையாட்டு, தேசிய விலங்கு, தேசிய சின்னம், தேசிய கீதம், தேசிய மலர் எது என்று நமக்கு தெரியும். ஆனால் நமது நாட்டுக்கு என்று தேசிய இனிப்பு உள்ளது பற்றி நம்மில் எத்தனை பேருக்கும் தெரியும்? இந்தியாவில் பண்டிகைளுக்கும் திருவிழாக்களுக்கும் எப்போதுமே பஞ்சமே இல்லை, இவற்றில் இனிப்புகளுக்கு முக்கிய இடம் உண்டு. பல வகையான இனிப்பு வகைகள் இருந்தாலும், நமது நாட்டிற்கு என தேசிய இனிப்பு உள்ளது.
அற்புதமான இனிப்புகள் நிறைந்த நாட்டில் தேசிய இனிப்பு எது என்று நீங்கள் எப்போதாவது யோசித்திருக்கிறீர்களா? நீங்கள் நம்பாவிட்டாலும், ரசகுல்லா பற்றி அதிகம் பேசப்படுவதால், அதுவே நம் நாட்டின் தேசிய இனிப்பு என்று நீங்க நினைக்கலாம். ஆனால், அது தவறு. சுவாரஸ்யமான விஷயம் என்னவென்றால், நீங்கள் நிச்சயம் இந்த இனிப்பை அதிகமாக சாப்பிட்டிருப்பீர்கள். இது வடமாநில மக்களின் அன்றாட உணவாக இருக்கிறது.
Also Read : சர்க்கரை சாப்பிடுவதால் சர்க்கரை நோய் வருமா? இதோ உங்களுக்கான பதில்! Vels Exclusive
வட மாநிலங்களில் காலை உணவுடன் சேர்ந்து இதை வழங்குவது வழக்கம். ஆமாங்க, நீங்க நினைப்பதுதான்… நம் நாட்டின் தேசிய இனிப்பு, ஜிலேபி. ஜலேபி அல்லது ஜிலிபி என்றும் ஒவ்வொரு பகுதிகளில் அவர்களின் பானியில் அழைக்கப்படுகிறது.
ஜிலேபி வரலாறு பற்றி தெரிந்துகொள்வோம். ஜிலேபிக்கான ஆரம்பகால செய்முறை 10 ஆம் நூற்றாண்டின் அரபு சமையல் புத்தகத்திலிருந்து வருகிறது. இப்னு சய்யார் அல்-வர்ராக் எழுதிய கிதாப் அல்-தபிக்-கில்(உணவுகளின் புத்தகம்) ஜிலேபி பற்றிய குறிப்பு உள்ளது. பாரசீகத்தில், ரமலான் மற்றும் பிற கொண்டாட்டங்களின் போது உண்ணப்படும் ஜுல்பியா (Zulbiya) என்ற பிரபலமான இனிப்பே ஜிலேபியாகும்.
துருக்கி மற்றும் பாரசீக வர்த்தகர்களும், கைவினைக் கலைஞர்களும் ஜிலேபியை இந்தியாவுக்குக் கொண்டு வந்தனர். அது உள்ளூர் மக்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு, உள்ளூர் சுவைகளுக்கு ஏற்ப மாற்றியமைக்கப்பட்டு உள்ளது. “ஜிலேபி” என்ற பெயர் பாரசீக பெயரான “சுல்பியா” என்பதிலிருந்து வந்தது, மேலும் இந்த உணவு 15 ஆம் நூற்றாண்டில் இந்திய உணவு வகைகளில் மாற்றியமைக்கப்பட்டது. சுழல் வடிவம் மற்றும் மிருதுவான அமைப்பு இந்தியாவில் பிரபலமானது.
அந்த நேரத்தில் குண்டலிகா அல்லது ஜலவல்லிகா என்று அழைக்கப்பட்டது. திருமணங்கள் அல்லது பழமையான விழாக்கள் போன்ற ஒவ்வொரு சிறப்பு சந்தர்ப்பத்திலும் அவர்களின் மெனுக்களில் ஜிலேபி இருந்தது. சமண எழுத்தாளர் ஜினாசுரனால் இயற்றப்பட்ட பிரியம்கர்ஞபகதா (கி.பி. 1450), பணக்கார வணிகர்களால் ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட பண்டிகை விருந்துகளின் போது ஜிலேபி எவ்வாறு மெனுவின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது என்பதைக் குறிப்பிடுகிறது. பின்னர், கி.பி 1600 இல், குன்யகுணபோதினி என்ற சமஸ்கிருத நூல் ஜிலேபி தயாரிக்கப் பயன்படுத்தப்படும் பொருட்களை பட்டியலிடுகிறது.
Also Read : நீரிழிவு நோயாளிகள் சுகர் ஃப்ரீ எடுத்துக்கொள்ளலாமா? கூடாதா? ஆராய்ச்சி முடிவுகள் சொல்வதென்ன?
ஈரானில், ரமலான் மாதத்தில் ஜிலேபி எனப்படும் ஜுல்பியா பாரம்பரியமாக ஏழைகளுக்கு வழங்கப்பட்டது. நவீன கால ஈரானில், நவ்ரூஸின் போது ஜுல்பியா ஒரு தவிர்க்க முடியாத இனிப்பு ஆகும். ஜுல்பியா மற்றும் ஜிலேபி இடையே சிறிய வேறுபாடு உள்ளது. ஜுல்பியா ஒரு சமச்சீரற்ற சுருள் வடிவத்தைக் கொண்டுள்ளது, ஜிலேபி வட்ட சுருள்களைக் கொண்டுள்ளது. அங்கு இதைத் தயாரிக்க தேன் மற்றும் ரோஸ் வாட்டர் சிரப் பயன்படுத்துகின்றனர். அதேசமயம் இந்தியாவில் இது வழக்கமான சர்க்கரை பாகு கொண்டு தயாரிக்கப்படுகிறது.
உலக வரலாற்றில் உயிரினங்கள் பரிமானம் அடைந்தது போல ஜிலேபியும் மாறியுள்ளது. 500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு மைதாவில் தயாரிக்கப்பட்ட இந்த உணவு, ஊர்களுக்கு ஏற்ப உளுந்து, அரிசி, கோதுமை போன்ற மாவுகளில் தயாரிக்க ஆரம்பித்தனர். பல வரலாறுகளை கொண்டுள்ள ஜிலேபி இந்திய மக்களின் முக்கிய இனிப்பாக இருப்பதுடன் வட ஆப்பிரிக்கா மற்றும் கிழக்கு ஆப்பிரிக்காவில் பிரபல இனிப்பு உணவாக இருந்து வருகிறது. ஜிலேபி இந்திய சமையல் கலாச்சாரத்தின் ஒருங்கிணைந்த பகுதியாக மாறிவிட்டது என்று கூட சொல்லலாம்.
Subscribe to our channels on YouTube & Telegram & 
Tamilnadu & Pondicherry